1 x 608
1 x bergplaats
1 x waterbergplaats
2 x 622
3 x woonschuilplaats
1 x FL 246
1 x 645
1 x 646
1 x septictank
1 x badhuis
2 x garage
1 x Luftschutzbunker
1 x w.c.
In Widerstandsnest 318, gelegen aan de Badhuisweg, was de Verteidigungsstab gevestigd. Deze staf, onder leiding van SS-Oberführer Erwin Tzschoppe, was belast met het militaire commando over de verdediging van heel Stützpunktgruppe Scheveningen. De Verteidigungsstab had ook nabijgelegen villa’s gevorderd en in gebruik genomen. Erwin Tzschoppe en zijn Verteidigungsstab vestigden zich in de villa aan de Nieuwe Parklaan 81. In geval van vijandelijke dreigingen konden zij vanuit een bomvrije commandobunker van het type 608 (Bataillons-, Abteilungs- oder Regiments-Gefechtsstand, eingeschossig), die aan de overkant van de villa in de rand van de Nieuwe Scheveningse Bosjes lag, het commando voeren. De bunker was extra sterk uitgevoerd met muren van drie meter dik gewapend beton, in plaats van de gebruikelijke twee meter. In de bunker was zend- en radioapparatuur aanwezig, alsook een telefooncentrale voor het verbinden van maximaal dertig telefoonleidingen (Festungsvermittlung zu 30 Leitungen). In de Planraum van de bunker stond centraal een marquette tafel voor het uitbeelden van strategische plannen. Dagelijks administratief werk werd echter vooral in de villa’s uitgevoerd. Widerstandsnest 318 is de primaire museumlocatie van de stichting, zie de museumpagina voor meer informatie.
In het complex, tussen de villa’s, lag een Luftschutzbunker met een afmeting van 11 × 45 meter. De militairen die in de villa’s verbleven konden hier in geval van een luchtaanval schuilen. In 1943 werd door de afdeling Siedlung und Bauten opdracht gegeven tot de bouw van de Luftschutzbunker, de bouw werd uitgevoerd door de Haagse aannemer Boersma. De muren van de bunker zijn van baksteen en het dak van beton, allen 1,5 meter dik. De bunker heeft aan beide uiteinden een toegang. Via een kleine gang kwam men eerst in een gassluis met een douchegelegenheid. Bij een gifgasaanval kon men zich hier van de besmette kleding ontdoen en zich grondig afspoelen alvorens de bunker verder te betreden.
Een zware munitiebunker van het type FL 246, met een dak en muren van drie meter dik gewapend beton, stond ook tussen de villa’s in. Ter camouflage was de bunker beschilderd met ramen en deuren, zo probeerde men de bunker zo veel mogelijk op een villa te laten lijken. De bunker was een centraal munitiedepot voor de verdediging in en rondom het weerstandsnest.
Links en rechts van de commandobunker lagen twee bomvrije manschappenverblijven van het type 622 (Doppelgruppenunterstand), die een veilig onderkomen boden aan in totaal veertig manschappen. Verder lag er een bomvrije bronbunker van het type 646 (Brunnenstand), waar vers grondwater werd opgepompt en opgeslagen, en een bomvrije keukenbunker van het type 645 (Stand für 1 Küche). Ook lagen er nog een aantal lichtere bunkers waaronder een woonschuilplaats voor de staf van de vestingscommandant aan de Nieuwe Parklaan. Op korte afstand van het complex, nabij een sanatorium in de Doorniksestraat, bevond zich een enorm en ondergronds betonnen noodhospitaal. Deze behoorde echter niet tot het weerstandsnest.
Volgens een kaart van 24 augustus 1944 werd Widerstandsnest 318 bezet door:
Verteidigungsstab, bestaande uit 10 officieren, 19 onderofficieren en 34 manschappen, met als bewapening 3 × Leichtes Maschinengewehr.
2./SS-Panzer Jäger Kompanie “Nordwest”, bestaande uit 1 officier, 13 onderofficieren en 73 manschappen, met als bewapening:
Kabelbautruppen, bestaande uit 4 onderofficieren en 14 manschappen.
Pionnerzug, bestaande uit 2 onderofficieren en 53 manschappen, met als bewapening 4 × Leichtes Maschinengewehr.